عامل اصلی پیشرفت و فراگیر شدن گردشگری ،صنعت حمل و نقل می باشدزیرا با مروری بر تاریخ و پیشینه گردشگری در مییابیم که ظهور و فعال شدن این صنعت پر رونق توسعه حمل و نقل در دنیای امروزی است چرا که تا قبل پیشرفت صنعتحمل و نقل و ایجاد تسهیلات جهت مسافرت، سفرها در حیطه طبقه ی محدودی از اشراف بوده است که بیشتر انگیزه هاییغیر از تفریح، ماجراجویی، دیدار از جاذبه ها و ... داشته اند. به نظر می رسد تلاش های گسترده ایی که در سالهای اخیر با ارائهامکانات و تسهیلات جهت بهبود شبکه حمل و نقل در سطح کشور انجام گرفته ، توانسته باشد تا حدودی به روند توسعهگردشگری در شهرها کمک کرده باشد. همچنین سیستم حمل و نقل در قلب صنعت گردشگری قرار دارد. این سیستم رابطبین مقصد، میهمان خانه، جاذبه ها و سایر مکان های گردشگری می باشد. کارآیی، راحت بودن و میزان سلامت و امنیت این سیستمتعیین کننده نوع تجربه و منفعتی است که از سفر به دست می آیند. از یک طرف جهانگردی فشرده یک پدیده مطلوب درارتباط با فعال شدن اقتصاد محلی است واما از سوی دیگر، می تواند با عملکرد شهرتداخل داشته باشد، حجم بالایی از ترافیکتوریستی می تواند باعث تخریب ارزش گردشگری و در نتیجه کاهش جذابیت های توریستی از محل در دراز مدت گردد. درمقاله حاضر با توجه به آمار ورود گردشگران داخلی و خارجی کشور طی سالهای 91 و 92 به کشور ودر نهایت استان مازندرانو درصد آمار گردشگران از نوع انتخاب وسیله نقلیه برای سفر و با هدف شناخت نقش و تاثیر شبکه حمل و نقل شهری برتوسعه گردشگری در استان مازندران به صورت توصیفی – تحلیلی و شیوه ی کتابخانه ای و میدانی انجام گردیده است و باپاسخ به سوالات طرح شده در راستای این پژوهش به تحلیل گردشگری شهری و ارتباط آن با عملکرد سیستم حمل و نقلشهری در این استان و تاثیر در فضای گردشگری شهرب انجام شده است و در نهایت به ارائه پیشنهاداتی در این راستا پرداختهاست که تا حدودی می تواند به توسعه گردشگری و وضعیت حمل و نقل کمک رساند.
