عدم تحرک بدنی یکی از عوامل خطر پیشرو، برای مرگ‌ومیر جهانی است که حدود 20 تا 30 درصد تخمین زده می‌شود. محیط نقش به سزایی در سلامت جسمانی انسان ایفا می‌کند؛ اما دانش در مورد ویژگی‌های محیطی ادراک‌شده توسط فرد، بر میزان سلامتی از بسیاری از جهات ناشناخته باقی‌مانده است. بر همین اساس این پژوهش ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﻄﺢ ﻣﺤﻠﻪ ﺑﺎ ﺳﻼﻣﺖِ خود رتبه‌بندی شده (srh) در بین مردم مازندران را موردبررسی ﻗﺮار می‌دهد، ارﺗﺒﺎط عوامل محیطی با میزان سلامت جسم را مقایسه و سپس نقش ترجیح محیط به‌عنوان متغیر واسطه‌ای بررسی می‌گردد. این تحقیق ازنظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات، از نوع پیمایشی و توصیفی محسوب می‌شود. در گام نخست عوامل مؤثر بر ادراک محیط از منابع معتبر داخلی و خارجی استخراج گردید و سپس توسط پرسشنامه نظرات افراد ثبت شد. جامعه‌ی آماری توسط نمونه‌گیری طبقه‌بندی‌شده با تعداد نمونه‌ی 450 نفر در محلات برگزیده‌ی شهرهای نور، آمل، بابلسر و چالوس در استان مازندران انجام گردید. پرسشنامه در دو بخش و به‌طور هم‌زمان جمع‌آوری ﺷﺪ. در بخش اول ﺑﺮاي اندازه‌گیری ﺳﻼﻣﺖ جسمانی از پرسشنامه‌ی استاندارد سلامت خود رتبه‌بندی شده استفاده شد. سپس ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ ادراک ویژگی‌های ﻣﺤﻠﻪ و ترجیحات افراد نسبت به محیط ﻣﺤﻠﻪ، تأثیر مؤلفه‌های یکسان، شامل؛ امکانات، امنیت، مقصد و زیبایی‌شناسی موردسنجش قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط، برازش مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ادراک ویژگی‌های محیط با عدد 0.30 بر میزان سلامت جسم مؤثر است، همچنین ویژگی محیط نیز با عدد 0.15 بر ترجیح محیط اثر مثبت و معنادار داشت. عامل ترجیح محیط به‌عنوان متغیر واسطه‌ای با عدد 0.18- بر میزان سلامت نتیجه‌ی معکوس و معنادار داشت. به‌طوری‌که با کاهش ترجیحات محیط، شاهد افزایش سلامت جسم هستیم.
